رویکرد دیگر این سوال با تجزیه و تحلیل مستقیم فعالیت مغز مانند ERPs و MEG است. در این ادبیات معمولاً از نوازندگان و غیر موسیقیدانان خواسته می شود کارهای مختلف حرکتی ، ادراکی یا شناختی مانند تایپ کردن با انگشتان خود را انجام دهند ، یا گوش دادن یا ذخیره کردن / حفظ کردن موسیقی ، به منظور تمایز بین صداها ، یا درک هارمونیک ، تغییرات ملودیک یا ریتمیک (برای بررسی ، به پاتل ، 2008) مراجعه کنید. این ادبیات عظیم به تفصیل شرح داده نمی شود ، بلکه درعوض بر مطالعاتی که روی تأثیر تخصص موسیقی یا آموزش تمرکز دارند تأکید خواهد شد. به طور خاص بیشتر با موضوع آموزش موسیقی مرتبط است ، نتایج چندین مطالعه نشان داده است که فرآیندهای شنیداری ادراکی (منعکس شده توسط اجزای N1 و P2 ERP) توسط تخصص موسیقی یا آموزش اصلاح می شوند. در این زمینه ، فرآیندهای شناختی از طریق محصول فعالیت عصبی مشاهده می شود: برق. پاسخهای مغزی برقی دارای دامنه الکتریکی مثبت (P) و منفی (N) هستند که در نقاط خاص در زمان پردازش اتفاق می افتند (مثلاً ، در یک زمان مشخص پس از شروع پردازش). بنابراین ، اولین شکل موج منفی ساطع شده پس از شروع پردازش ، N1 نام دارد ، دومین آن N2 و غیره نامیده می شود. مربی و همکاران. (2003) مطالعاتی را با بزرگسالان و کودکان انجام داد ، که در آن آنها ERP ها را ضبط کردند و پس از آموزش موسیقی اصلاحاتی در این شکل موج یافتند.
همچنین نشان داده شده است که دامنه مولفه P2 هنگامی که افراد غیر موسیقی آموزشی برای تبعیض شنوایی آموزش می یابند ، افزایش می یابد (Tremblay et al.، 2001). شاهین و همکاران. (2003) دامنه وسعت این مؤلفه ها را در بین نوازندگان حرفه ای ، ویولن و نوازنده و پیانویست ها و در بین غیر موزیسین هایی که به طور منفعل گوش می کردند (هنگام خواندن رومه) با صداهای ویولن ، پیانو یا صدای خالص مقایسه کرد. نتایج نشان داد که دامنه اجزای P2 و N1 (در پاسخ به سه تیمبرس مختلف) در بین نوازندگان بیشتر از سایر نوازندگان بود. علاوه بر این ، توجه به این نکته مهم است که تجزیه و تحلیل منبع مکانی این مؤلفه ها نشان داد که در مکان های مختلفی در قشر شنوایی ثانویه و در گوروس موقتی برتر قرار داشتند. این نتایج نشان می دهد که تخصص موسیقی پردازش شنوایی را در هر دو سطح عملکردی و ساختاری تغییر می دهد.
ادامه مطلب
درباره این سایت